de tijd staat stil
wil niet verder gaan
de tranen stromen
omdat niets gaat zoals het zou moeten gaan
de dagen verstrijken maar bewust van elke uur.
bewust van elke emoties die niet te stoppen
zijn.
de verwarring is groot omdat elke pijn tot in de ziel wordt gevoeld als nooit te voren.
vraag niet waarom
want er is van alles wat niet verklaarbaar is…

Ik wil niet weten wat ik voel
Ik wil niet weten wat er door me heen raast
Ik wil niet weten dat t niet gaat
Ik wil t niet weten
Het enigste wat ik wil weten wanneer heb ik een heel klein beetje rust en stilte in mn hoofd al is t maar heel even.

Er raast een denderde trein door me heen
en terug keert de denderende trein blijft denderen.
De trein komt nooit meer aan.
Het gaat gepaard met heel veel snelheid
en heel veel geluid.
Ik kijk toe en meestal crash het…..
De trein dat ben ik zelf en ik zie het duidelijk in mn hoofd.

Oplossingen moeten er zijn daar waar alles escaleert. en ook al lukken de oplossingen niet daar verder te kijken wat wel nog kan.

soms komen de ideeën en de zinnen vanzelfs ze ontstaan in mn hoofd zonder moeite zonder inspiratie……

heel mn leven was ik de dag aan t overbruggen door ff ergens langs te gaan. omdat ik zeker wist dat die goede leven wel zou komen.

ik ben een last als ik bij julie uit huilen kom.
julie zouden dat niet aan kunnen
julie hebben niet eens de lef om hier naar toe te komen als is t ma 5 min
dat zegt genoeg.
dat mn ideeën waar zijn.
julie nemen afstand zorgen voor is moeilijk.
iedereen moet t uitzoeken.
ma zelf vinden julie t fijn als ik wat doe.
ma t is geven en nemen mensen
t doet pijn om in de steek gelaten te worden waneer t niet gaat wanneer je instort.

DON’T BE SAD ALLAH IS WHIT YOU…