ik bevind me op dood
lopend spoor
alles is uit gegaan
ook t licht
in mn hoofd
alles willen vernielen
t liefst wil ik alles om me heen vernielen met n honkbal knuppel
eerst alle glazen van t huis daarna alle meubels alles wat breekbaar is dan de straat op alles vernielen wat breekbaar is auto s
ramen. alles om aan te geven hoe t voelt van binnen wat die woorden doen van binnen.
destructieve woorden woorden die niet na kunt vertellen omdat zie vermomt zijn in gevoelens. om aan te geven wat er bij mij van binnen vernield wordt.
tijd.
de tijd verstrijkt
en heeft veel mee genomen
mn angst mn zorgen
de tijd verstrijkt
en de dagen gaan in elkaar over
van fase naar fase
zolang je blijft leven zul je dingen zien
waar je versteld van staat
leven wordt nachtmerrie
en dromen komen ook uit
verloren
ik voel me verloren in een wereld vol geluiden
vol gesprekken waar geen eind aan komt
vol dilemma’s en dualiteit.
waar ik niet uit kom
ik voel me verloren in een tijd waarin geduld niet meer toe doet.
waarin herstel ook geen rol speelt.
volhouden door gaan ook allemaal bullshit is.
t is afgaan
instorten doordraaien flippen
gek worden
pijnlijker dan ooit maar de pijn overtreft zich zelf altijd.
t is een tijd van lijden, huilen, terug trekken en wachten tot het einde.
wat komt of is geweest.
ik wil niets voelen
ik wil niets denken
ik wil achter over leunen
ik wil geen verandwoordelijkheden
ik wil niets doen
ik wil niet wakker liggen van angsten
en zorgen.
ik wil niet meer nadenken
over wat er is
is geweest
of komt.
door de tijd gedragen.
door de tijd gedragen
wat er ook gebeurde
wat er ook afspeelde
door de tijd gedragen
van fase naar fase
van pijn naar pijn
soms door twee gedaantes gedragen aan beiden armen die mensen
niet waar kunnen nemen
met witte gewaden (visioen)
zelf niet overeind kunnen blijven
door de tijd gedragen
van waanzin en krankzinnigheid gedreven …
mogelijkheden.
de ervaring leert dat inzichten die ik niet had
er nu wel zijn.
dat onmogelijkheden nu mogelijk worden
dat oplossend vermogen wordt gedwongen te werken ook al bezit je die niet.
dat het niet belangrijk is wat een ander vind omdat ik niet afhankelijk ben in welk opzicht.
ik hoef geen angst te hebben voor wat een ander zou kunnen denken omdat ik niets maar dan ook niets aan een ander verschuldigd ben.
ik heb alleen de vrees voor allah.
als je kwetsbaar opstelt.
dat betekent het dat je alles zegt wat je wilt.
en dat niets maar dan ook niets geheim is in je hart. omdat er niets meer bij kan.
take it or leave it.
niemand kan me wat maken.
want ik heb niet te verliezen.
vluchten.
ik tracht te vluchten voor gedachten
te vluchten voor emoties
die ik niet beheersen kan
nooit duurt t lang dat die weer opduiken
en jagen door mijn lijf en hoofd
ik vlucht
jaren lang
na 27 jaar pijn en leed vlucht ik nog steeds
van plek naar plek
van land naar land.
woordvoerder.
ik wou dat ik een woordvoerder had die voor me kon spreken
die anderen vertelde wat er van binnen gebeurt bij mij.
ik wou dat er iemand was die mij beschermde omdat ik dat zelf niet kan.
ik wou dat er iemand was die alles vertaalde naar de buitenwereld. van wat er speelt bij me van binnen en hoe ver ik eigenlijk ben.
ik wil niet meer zo verder leven maar ergens gaat alles mis en het is altijd mijn schuld
later bieden mensen excuses maar daar heb ik niets aan.
ik heb nu vreselijk onrust en denk dat zo is omdat iemand weer boos op me is.
het hoeft niet zo te zijn maar mij gevoel zegt dat.
troosteloos.
hoe langer moet ik huilen
hoe lang moet ik nog zo veel pijn voelen
waar is de einde
ik voel me troosteloos
er is geen einde aan de tranen
geen einde aan de pijn.
de wanhoop is zo enorm