Ik heb veel mee gemaakt in mn leven. Ik dacht dat het makkelijker zou worden naar mate mn zoon ouder zou worden. Hij had enorme gedrags problemen als kind. Nu is hij 21 en is hij verslaafd aan blowen en drank. Hij is psychotisch en heeft geen inzicht meer. Hij heeft niet door hoe erg hij er aan toe is. Hij woont in een beschermdwoonvorm met 24 uurs zorg. Hij is zeer asociaal als hij psychotisch is en erg verbaal agresief. Hij was vorige week opgenomen en zat vast in gesloten afdeling maar na drie dagen lieten ze hem naar huis gaan. Omdat ze volgens hen op dat moment niet reden genoeg zagen om hem er te houden. Hij is zeer manipulatief. Speelt altijd slachtofferrol. Niemand anders heeft het zo zwaar als hij. Zijn salaris is meestal binnen 3 dagen op. Daarna wil hij of vraagt hij iedereen om geld. Een logica die ik niet begrijp. Hoe kun je zo weinig trots hebben? Waar haal hij het lef vandaan om zo ver te gaan. Hij wil altijd geld hebben om wat te drinken?? Hoe dan je geld is op?? Hij blijft vragen. Hij wil geen nee horen. Het is zo moeilijk als hij op bezoek komt. Zo moeilijk. Door de corona is zn groep dicht. Hij geeft aan zeer eenzaam te zijn. Dat raakt me. Het doet me veel pijn hem te zien lijden. Ik wil hem liever niet zien eerlijk gezegd. Heeft iemand ervaring met een kind die verslaafs is? Heeft iemand tips, advies. Alles is welkom.