De stem die me uidaagde..

Je hebt me bijna levenslang uitgedaagd.
Ik dank je er voor.
Dat heeft gezorgd voor het in handen nemen van mn rechten en mn veiligheid.
Dat heeft er voor gezorgd dat ik voor mn vrijheid ben gaan vechten dat heeft wel bijna 30 jaar gekost maar ik ben er.
Ik dank je voor de uitdaging al was het dat je vaak mij uitdaagde tot het uiterste..
Dat heeft er voor gezorgd dat ik verkeerde in waanzin.
Ik dank je voor de uitdaging maar nu pas snap ik je..
Het was pijnlijk en heel erg hard en gemeen.
Maar nu begrijp ik dat je zag dat ik niet veilig was.
Ik zal beter voor me zelf zorgen en ik zal waken voor mn grenzen.
Soms zal dat lijden tot afstand van mensen. Want zelfs mijn zoon moest verhuizen en mn man moest weg wat stellen de anderen dan daarbij nog voor.
Dankje voor het uitdagen hoe moeilijk het soms is of was..
Fouten zal ik blijven maken ik ben hardleers helaas. Maar dat neemt niet weg dat ik wil aangeven dat ik me zelf niet afhankelijk wil opstellen. Zou je dan willen stoppen met het laten horen van de gedachten van anderen, dat ze negatief over me zouden denken.. want dat doet er echt niet meer toe. Ik wil de gedachten van anderen echt niet meer horen, of ze me mogen of niet.
Ik ben daar niet afhankelijk van.
Ik ben afhankelijk of ik wel of niet goed voor me zelf zorg en niet over mn grenzen ga als ik daar goed naar kijk heb ik heel wat gewonnen.