Wie hou ik voor de gek als ik tegen me zelf zeg dat het wel goed komt?
Als het goed gaat is het angst met de vraag wanneer de volgende fase weer zich zal aandienen. De fases volgen elkaar snel op. De ene fase loopt in op de andere.
Langzaam sluipen ze in elkaar over en nemen ze elkaar over. Dat is een ongeschreven en onbesproken regel. Langzaam sluipt de ene fase in de andere depresie neemt over van manie moedeloosheid van depressie.. waanzin neemt het vaak ook over en dan is die totale zinloosheid en de totale leegte waar in het gevoel heb dat ik zelf niet thuis ben. alleen weet ik niet waar dan wel ben.. Krankzinnigheid en waanzin komt vaak ook te voorschijn en neemt alles over en soms totale uitputting dan worden alle functies van mn lichaam uitgeschakeld…
Het ergste is dat ik nooit weet hoe lang een fase of beter gezegd een periode duurt dat is altijd een verassing..
Als ik in zo’n periode zit voelt het uitzichtloos…
Het is totaal geen troost dat het over gaat over gaat? In welke fase??
Kan een ergere zijn helaas..
Als ik het zo formuleer en zo duidelijk verwoord krijg ik inzicht hoe ernstig het eigenlijk is…