Ik heb gepeinsd en overdacht hoe ik hoe ik 30 jaar van ellende kort kan omschrijven..
ik bevind me dan op terrein dat onbekend is. ik sta dan aan de zij lijn en wil het leed beschrijven en begrijpbaar maken maar ik kan het niet. Ik sta dan voor onmogelijke taak..
30 jaar van pijn dat ik niet kan omschrijven..
ik ben niet alles kwijt..
Ik ben nu het resultaat van 30 jaar leed dat onverklaarbaar is….
Ma geef me asjeblieft uitleg..
Pa antwoord mijn waarom ?
Jij had toch gezond verstand zag je niets?
jij kon toch vragen hoe het ging?
Jij was toch verantwoordelijk voor me??
Ma leg me uit waar je emoties waren?
waar was je inlevensvermogen ?

ik moet me neer leggen bij de feiten vragen blijven vragen…
Ik ben inmiddels 44 wat wil ik nu ?
Ik begrijp zoveel dingen niet ..zoveel mensen niet..
dat geeft me een gevoel van onmacht..
Ik voel altijd frustraties, onbegrip..
Ik kan het niet begrijpen..