Wie gaat mij troosten in deze moeilijke tijd ,
Het verdriet overweldigd me enorm.
Ik kan me niet meer inhouden..
Ik heb een waardeloos leven.
Verleden nu en de toekomst is donker ik weet niet wat ik moet…
Ik heb verdriet en het is te zwaar..
Wie gaat mij een hand toereiken in deze onmogelijke misère..

De destructiefiteit is bezig zich zelf te over treffen..
De woorden galmen door Mn hoofd ..
De geest van een een zieke..brein is gaan praten..
Het is mijn lot dit te verdragen..
heb hierin niets over te zeggen..
Ik ben liever alleen dan deze waardeloos leven..
Ik ben liever alleen..
Ik weet niet wat ik hier mee moet.
Het verdriet is gewoon ongekend groot…