uitrazen

wat voor pijn heb je gehad om zulke vernielingen te verichten.
Wat heeft gemaakt dat je zo veel kracht en woede voelde.
om zo iets voor elkaar te krijgen.

Omdat moment
ben ik waarnemer
ik neem waar.
en ik kalmeer je.
Ik kijk en wacht geduldig af tot alles
is uit geraasd.

Ik ben ziek
ik kan niet voor je zorgen
en je gedrag is onacceptabel.

Ik kan niet accepteren dat het zo moet gaan.
Ook al vind je het nu niets dat je daar zit.
Dat is bescherming tegen over je zelf.

Ik voel onmacht
ik kan niets doen.
Ik voel me schuldig
toch zet t geen zoden aan de dijk.

De pijn is met geen enkele woorden
te omschrijven
niemand
maar dan ook niemand kan zich een voorstelling maken.
van de pijn en de emoties die ik voel.

Ik weet niet hoe het is om je kind te verliezen aan de dood. Wel weet ik dat je iemand kunt verliezen terwijl hij nog leeft.
De gedaante is er.
Maar de persoonlijkheid niet meer.