De stad is gehuld in grijze mazza mist. Nergens zit beweging in. Alleen de grijze massa hersenen maken over uren. De zware lange winter waar ik zo op tegen zat is op z’n terug keer. Nog twee uitzichtloze maanden te gaan. O Allah verwijder het ijzeren harnas rond mn ziel. Geef me ruimte en zuurstof in mn hoofd. Wat me het meest benauwd is mn beperkende wereld waar ik leef en dat ik geen ruimte heb. Het denken word beperkt alleen de negatieve gedachten nemen het over dat is grensoverschrijndend.

Advertentie

Allah zegt in de quran dat hij geen enkele ziel boven zn vermogen belast, waarom allah heb ik duizendene keren die grens overschreden. Als pijn het denkvermogen aantast en daarbij mn gezond verstand verlies…dan is het boven mijn vermogen..

Ik zie mijn tijd verdwijnen in het dragen van pijn. Ongekend leed in stilte en eenzaamheid.

Ontroerd

Door het licht getroffen. Licht dringt diep door de ziel Door kleuren geraakt. Kleuren die het hart strelen. Zonlicht die je groet als een vriend zo lang niet gezien. Omarmt je warm als een vriend liefdevol die alles van je wil weten. Geroerd ontroerd Ontwaakt uit duister.

Vertalen

Vertaal mn leed in zinnen. Zinnen in begrijplijk taal. Begrijplijk taal voor mijn verhaal Vertaal mn pijn in woorden. Woorden die jij begrijpen kan.

In gesprek met Allah..

Door vleugels van tijd Gedragen. Wat er ook gebeurde, Tijd verstrijkte jaar in jaar uit zonder uitzicht op beter. Gedragen om door te komen. Wacht gehouden angst aanjagend

In gesprek met Allah voordurend, Had meer vragen dan Allah kon beantwoorden. Moest leren te ervaren. Weigerde pijn te ervaren. weigerde leed te voelen en te zien wat er gebeurde om me heen en wat anderen van me vroegen. Ik vroeg Allah voordurend om kracht om te verdragen wat op moment dat zich weer diende keer op keer. Dag in dag uit.